255 lines
8.9 KiB
Markdown
255 lines
8.9 KiB
Markdown
---
|
||
title: آموزش استفاده از اینترنت آزاد در کلاینت‌های پشت روتر OpenWrt با HiddifyCli
|
||
---
|
||
|
||
<markdown ="1">
|
||
|
||
|
||
### آموزش استفاده از اینترنت آزاد در کلاینت‌های پشت روتر OpenWrt با HiddifyCli
|
||
|
||
در [مقاله دیگری](/fa/app/How-to-use-HiddifyCli-on-OpenWrt/) نحوه دانلود و نصب HiddifyCli روی روتر OpenWrt توضیح داده شد، در این مقاله به آموزش استفاده از اینترنت آزاد آن روتر برای کلاینت‌های پشت آن می‌پردازیم.
|
||
|
||
برای استفاده از اینترنت آزاد در کلاینت‌های پشت روتر به دو روش می‌توان اقدام نمود:
|
||
|
||
#### روش ۱. استفاده از پروکسی برای کلاینت‌های پشت روتر در OpenWrt
|
||
|
||
اگر می‌خواهید کلاینت‌های متصل به روتر (مانند لپ‌تاپ، گوشی و سایر دستگاه‌ها) از پروکسی **127.0.0.1:12334** استفاده کنند، می‌توانید تنظیمات زیر را اعمال کنید تا این پروکسی به عنوان سرویس مرکزی برای کل شبکه قابل دسترسی باشد.
|
||
|
||
---
|
||
|
||
##### ۱. **فعال کردن Port Forwarding در روتر**
|
||
پروکسی **127.0.0.1:12334** که روی روتر تنظیم شده، به صورت پیش‌فرض فقط در خود روتر قابل استفاده است. برای دسترسی کلاینت‌ها، این پورت باید روی آدرس LAN روتر نیز باز شود.
|
||
|
||
۱. **اضافه کردن قانون NAT:**
|
||
برای این کار، باید ترافیک ورودی روی این پورت را به پروکسی هدایت کنید:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
```bash
|
||
iptables -t nat -A PREROUTING -i br-lan -p tcp --dport 12334 -j DNAT --to-destination 127.0.0.1:12334
|
||
iptables -A FORWARD -i br-lan -p tcp --dport 12334 -j ACCEPT
|
||
```
|
||
</div>
|
||
**توضیح:**
|
||
- `br-lan`: اینترفیس LAN روتر است.
|
||
- `12334`: پورت پروکسی HiddifyCli.
|
||
|
||
۲. **ذخیره قوانین Iptables:**
|
||
برای ذخیره قوانین و اعمال آنها پس از هر راه‌اندازی مجدد، دستور زیر را اجرا کنید:
|
||
```bash
|
||
service firewall restart
|
||
```
|
||
|
||
---
|
||
|
||
##### ۲. **اعلام تنظیمات به کلاینت‌ها**
|
||
دستگاه‌های متصل به روتر باید تنظیمات مربوط به **پروکسی دستی** را انجام دهند. در کلاینت‌ها، مراحل زیر را دنبال کنید:
|
||
|
||
###### **برای ویندوز:**
|
||
۱. وارد بخش **Settings** شوید.
|
||
۲. به **Network & Internet** > **Proxy** بروید.
|
||
۳. در قسمت **Manual proxy setup**:
|
||
- **Address** را روی آی‌پی LAN روتر (معمولاً `192.168.1.1`) تنظیم کنید.
|
||
- **Port** را `12334` قرار دهید.
|
||
۴. تنظیمات را ذخیره کنید.
|
||
|
||
###### **برای اندروید:**
|
||
۱. به تنظیمات شبکه Wi-Fi متصل شوید.
|
||
۲. روی شبکه Wi-Fi فعلی کلیک کرده و **Modify Network** یا **Advanced Settings** را باز کنید.
|
||
۳. **Proxy** را روی **Manual** تنظیم کنید:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
- **Proxy hostname**: آی‌پی LAN روتر (مثلاً `192.168.1.1`).
|
||
- **Proxy port**: `12334`.
|
||
</div>
|
||
۴. تنظیمات را ذخیره کنید.
|
||
|
||
###### **برای iOS:**
|
||
۱. به تنظیمات Wi-Fi بروید.
|
||
۲. روی شبکه متصل شده کلیک کنید و **Configure Proxy** را روی **Manual** قرار دهید.
|
||
۳. آی‌پی روتر را در **Server** و پورت را `12334` وارد کنید.
|
||
۴. تنظیمات را ذخیره کنید.
|
||
|
||
###### **برای مک‌اواس (macOS):**
|
||
۱. به **System Preferences** > **Network** بروید.
|
||
۲. روی اتصال فعلی خود کلیک کرده و **Advanced** را انتخاب کنید.
|
||
۳. در تب **Proxies**، گزینه **SOCKS Proxy** را فعال کنید و:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
- **SOCKS Proxy Server**: آی‌پی روتر (مثلاً `192.168.1.1`).
|
||
- **Port**: `12334`.
|
||
</div>
|
||
۴. تنظیمات را ذخیره کنید.
|
||
|
||
---
|
||
|
||
##### ۳. **تست اتصال کلاینت‌ها**
|
||
برای اطمینان از عملکرد پروکسی:
|
||
- مرورگر کلاینت را باز کرده و سعی کنید به سایتی که بدون پروکسی فیلتر است متصل شوید.
|
||
- اگر اتصال برقرار شد، تنظیمات به درستی اعمال شده است.
|
||
|
||
---
|
||
|
||
##### ۴. **نکات تکمیلی**
|
||
- اگر کلاینت‌ها نیاز به استفاده خودکار از پروکسی دارند، می‌توانید از یک فایل **PAC (Proxy Auto-Configuration)** استفاده کنید و آن را در تنظیمات کلاینت‌ها معرفی کنید.
|
||
- آدرس PAC:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
```
|
||
http://192.168.1.1/proxy.pac
|
||
```
|
||
</div>
|
||
فایل PAC می‌تواند مسیرها و استثنائات دلخواهی را برای استفاده از پروکسی تعریف کند.
|
||
|
||
### روش ۲. راه‌اندازی روتینگ در OpenWrt برای عبور تمام ترافیک از **Socks5 Proxy**
|
||
|
||
برای هدایت تمام ترافیک اینترنت از طریق **Socks5 Proxy**، باید از ابزارهایی مانند `redsocks` یا `iptables` استفاده کنید. مراحل زیر را دنبال کنید:
|
||
|
||
---
|
||
|
||
#### ۱. **نصب ابزارهای مورد نیاز**
|
||
ابتدا ابزارهای لازم را نصب کنید. در OpenWrt، `redsocks` برای روتینگ ترافیک از طریق **Socks5 Proxy** استفاده می‌شود.
|
||
|
||
۱. به‌روزرسانی لیست بسته‌ها:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
```bash
|
||
opkg update
|
||
```
|
||
</div>
|
||
۲. نصب `redsocks` و سایر ابزارها:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
```bash
|
||
opkg install redsocks iptables-mod-nat-extra iptables-mod-tproxy
|
||
```
|
||
</div>
|
||
|
||
---
|
||
|
||
#### ۲. **پیکربندی Redsocks**
|
||
فایل پیکربندی `redsocks` را در مسیر `/etc/redsocks.conf` ایجاد کنید:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
|
||
```bash
|
||
nano /etc/redsocks.conf
|
||
```
|
||
</div>
|
||
و محتوای زیر را در آن قرار دهید:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
|
||
```plaintext
|
||
base {
|
||
log_debug = off;
|
||
log_info = on;
|
||
log = "syslog:daemon";
|
||
daemon = on;
|
||
user = "nobody";
|
||
group = "nogroup";
|
||
redirector = iptables;
|
||
}
|
||
|
||
redsocks {
|
||
local_ip = 127.0.0.1;
|
||
local_port = 12345; # پورت محلی برای ترافیک پروکسی
|
||
ip = 127.0.0.1; # آدرس سرور Socks5
|
||
port = 12334; # پورت سرور Socks5
|
||
type = socks5;
|
||
}
|
||
```
|
||
</div>
|
||
**توضیح:**
|
||
|
||
<div dir="ltr">
|
||
|
||
- `local_ip` و `local_port`: آدرس و پورتی که Redsocks به آن گوش می‌دهد.
|
||
- `ip` و `port`: آدرس و پورت **Socks5 Proxy**.
|
||
</div>
|
||
---
|
||
|
||
#### ۳. **تنظیمات iptables برای روتینگ**
|
||
برای هدایت ترافیک به Redsocks، قوانین `iptables` را اضافه کنید:
|
||
|
||
۱. یک اسکریپت با نام `redsocks-routing` در `/etc/init.d/` ایجاد کنید:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
|
||
```bash
|
||
touch /etc/init.d/redsocks-routing
|
||
chmod +x /etc/init.d/redsocks-routing
|
||
```
|
||
</div>
|
||
۲. اسکریپت را با محتوای زیر پر کنید:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
|
||
```bash
|
||
#!/bin/sh /etc/rc.common
|
||
START=99
|
||
STOP=10
|
||
|
||
start() {
|
||
iptables -t nat -N REDSOCKS
|
||
iptables -t nat -A REDSOCKS -d 0.0.0.0/8 -j RETURN
|
||
iptables -t nat -A REDSOCKS -d 127.0.0.0/8 -j RETURN
|
||
iptables -t nat -A REDSOCKS -d 192.168.0.0/16 -j RETURN
|
||
iptables -t nat -A REDSOCKS -d 10.0.0.0/8 -j RETURN
|
||
iptables -t nat -A REDSOCKS -d 172.16.0.0/12 -j RETURN
|
||
iptables -t nat -A REDSOCKS -p tcp -j REDIRECT --to-ports 12345
|
||
|
||
iptables -t nat -A OUTPUT -p tcp -j REDSOCKS
|
||
iptables -t nat -A PREROUTING -p tcp -j REDSOCKS
|
||
}
|
||
|
||
stop() {
|
||
iptables -t nat -F REDSOCKS
|
||
iptables -t nat -X REDSOCKS
|
||
}
|
||
```
|
||
</div>
|
||
۳. اسکریپت را فعال و اجرا کنید:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
|
||
```bash
|
||
service redsocks-routing enable
|
||
service redsocks-routing start
|
||
```
|
||
</div>
|
||
---
|
||
|
||
#### ۴. **فعال‌سازی Redsocks**
|
||
برای فعال‌سازی و اجرای خودکار Redsocks:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
|
||
```bash
|
||
service redsocks enable
|
||
service redsocks start
|
||
```
|
||
</div>
|
||
---
|
||
|
||
#### ۵. **بازنشانی روتر**
|
||
برای اعمال تغییرات، روتر را ری‌استارت کنید:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
|
||
```bash
|
||
reboot
|
||
```
|
||
</div>
|
||
---
|
||
|
||
#### ۶. **بررسی عملکرد**
|
||
برای بررسی وضعیت و لاگ‌ها:
|
||
- وضعیت `redsocks`:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
```bash
|
||
ps | grep redsocks
|
||
```
|
||
</div>
|
||
- لاگ‌های سیستم:
|
||
<div dir="ltr">
|
||
|
||
```bash
|
||
logread | grep redsocks
|
||
```
|
||
</div>
|
||
---
|
||
|
||
#### نتیجه:
|
||
پس از اجرای این تنظیمات:
|
||
- تمام ترافیک TCP از طریق **Socks5 Proxy** عبور می‌کند.
|
||
- ترافیک شبکه‌های داخلی (`192.168.0.0/16`, `10.0.0.0/8`) و آدرس‌های محلی از پروکسی عبور نمی‌کنند.
|
||
|
||
**نکته:** اگر به ترافیک UDP نیز نیاز دارید، باید از ابزارهای دیگری مانند `dns2socks` یا تنظیمات اضافی `redsocks` استفاده کنید.
|